Fortune Ganesha

Bisperas ng aking birthday at di ako mapakali. Sobrang sakit ng aking kanang toenail dahil mayroon akong ingrown nail. Nung una’y di ko ito gaanong pinapansin pero habang dumadaan ang mga araw, patindi ng patindi ang sakit ng aking toenail, tumutubo ang aking kuko papasok sa aking laman.

At one point in our lives, na-experience na nating tubuan ng ingrown nail. Ang tawag dito ay onychoscryptosis, at ayon sa isang internet source, nagmula raw ang salita sa dalawang Greek words na ang ibig sabihin ay nail hidden o kukong nakatago. Maaari tayong tubuan ng ingrown nail sa ating mga kuko sa kamay, pero mas malimit daw itong tumubo sa paa. Ang kalimitang sanhi nito ay masikip na sapatos, bad nail care at minsan ay bacterial infection. Kapag di naagapan, pwede raw maging isang major surgery ang ingrown nail. At talaga namang di matatawaran ang sakit nito.

Noong isang linggo, bumili ako ng bagong toe nail cutter at nipper kasi sabi ko, ako na lang mag-isa ang magtatanggal ng aking ingrown nail. Sa unang attempt pa lamang, di na ito kinaya ng powers ko kasi sa tuwing malalapat ang nipper sa aking apektadong kuko, napapaiktad ako sa sakit. So naisip ko, ba’t ba ako magpapakahirap e pwede ko naman itong ibayad? At saka, mainam nang tanggalin ito ng isang propesyonal kesa tulad kong walang kaalam-alam. Baka mamaya e magkamali at ma-tetanos pa ako.

Ang tanong ngayon, saan ko ito ipapatanggal? Eto na naman ang problema sa communication. Paano ko ba sasabihin sa instik na mayroon akong ingrown nail? Naaalala ko sa aking paggagala, mayroon akong nadadaanang series of foot massage clinics sa Ximen kung saan nakikita kong may mga attendants na nag-p-pedicure at naggugupit ng kuko. So sumakay ako sa train kahit gabi na at yumagyag sa mga foot massage clinics ng Ximen.

Mayroon naman silang menu of services written in English kaya natuwa ako. At sa listahan, the one that came close to the service that I want is called nail cosmetology. Ang sosyal naman ng term. Sa limitado kong alam ng salitang Mandarin at sa tulong na rin ng sign language, inexplain ko sa receptionist ang gusto kong mangyari sa aking kuko. Mukhang nakuha naman ni Ate ang ibig kong sabihin. Tango siya ng tango at okay siya ng okay. Pinakita niya ang presyo ng nail cosmetology service: NT$500. Times 1.5, lumalabas, parang Php750 ang lahat. Grabe, ang mahal naman. Pero wala naman akong choice. Kesa naman lumala pa ito. So nagbayad ako and I was led inside kung saan ang una nilang ginawa ay ang ibabad ang dalawa kong paa sa mainit na tubig na nilagyan nila ng kung anong liquid medicine.

After 15 minutes, dumating si Kuya, ang aking attendant, na may dalang parang maliit na chisel o scalpel. Nagtaka ako. Bakit scalpel? Wala silang nail cutter? Nagsimulang mag-explain sa akin si Kuya in Chinese pero na-cut ko sya agad. Sorry, sorry, sabi ko. I don’t speak Chinese well. Tumango siya at sinimulan na niyang kikilin o i-sculpt ang aking mga kuko. So this is what nail cosmetology is all about, sabi ko. Nail cleaning lang talaga pero iba lang ang gamit na instrumento at iba rin ang technique.

Eto na–nang dumating na doon sa aking kanang ingrown toenail,  minuwestra ko kay Kuya na masakit ito kaya dahan-dahan lang kako. Mabilis naman ang pick up niya at sinimulan na niyang tanggalin ang aking ingrown nail. Pero kahit naman yata anong skilled ni Kuya, di maiiwasang masaktan ako. Bawa’t kalikot ni Kuya nang dahan-dahan sa aking affected toe ay napapahiyaw ako sa sakit. So much so, na nakikita ko rin yung ibang mga customers na nagpapa-foot massage na nakatingin sa akin at napapangibit at naiiling din sila. Dinapuan ako ng hiya pero ano bang magagawa ko? Di ko naman kayang ngumiti kung sobrang sakit at hapdi na ng nararamdaman ko. So tuloy-tuloy lang ang aking tahimik na pag-aray hanggang sa tumigil si Kuya. Feeling ko, di niya ako ma-take!

Tinawag niya ang isang babae at nag-instikan sila. Sa isip-isip ko, may pinasasabi si Kuya sa akin. Maya-maya, lumapit na yung babae sa tabi ko. Sabi niya: “He said, take it easy. You’re so tense. He said he is so used to this.” Naku napahiya naman ako. Siguro pakiramdam ni Kuya OA ako. So sabi ko sa babae, “Sorry. I have no doubt he’s good. It’s just really painful.”

To cut a long story short, nakaraos din ako matapos ang halos kalahating oras na pagtitiis sa sakit. Pawisang pawisan ako nang matanggal ang aking ingrown nail at ngiting-ngiti na si Kuya sa akin. “Okay?” Tanong nya sa akin. Hen hao, sagot ko. Very good. Xie-xie ni. Thank you very much.

Umuwi ako na mag-aalos dose na. Ang dami nang nag-text. Happy birthday daw. Di ako maka reply kasi naiwan ko sa office ang aking charger.  Birthday ko na nga pala. Happy birthday. Bati ko sa sarili. No more ingrown nail! At para akong sira na ang lakas ng halakhak.

What a relief!